Albert Verwey: Aan het venster te Ulm - Druckversion +- Sonett-Forum (https://sonett-archiv.com/forum) +-- Forum: Sonett-Übersetzungen und -Nachdichtungen (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=11) +--- Forum: Niederländische & Flämische Sonette und Africaans (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=22) +---- Forum: Autoren der Achtziger (https://sonett-archiv.com/forum/forumdisplay.php?fid=374) +---- Thema: Albert Verwey: Aan het venster te Ulm (/showthread.php?tid=2610) |
Albert Verwey: Aan het venster te Ulm - ZaunköniG - 27.09.2012 Albert Verwey 1865 - 1937 Niederlande Aan het venster te Ulm Ik zat aan 't venster waar de Donau vloot En op mij aankwam aan mijn rechterhand En onder mij verdween. De donkre rand Van den en loofhout die hem schuilplaats bood Scheidde mijn berg en voorgrond van de schoot Van 't volle en tintenrijke en golvend land: Akkers, veld, dorpen met geboomte omplant; En kim blauwde achter kim, die 'k diep genoot. Toen kwam een nevel en die pracht verdween. Alleen het blinken van de rechte stroom, En onder me als een wal die donkre zoom, En een lijngolving hier, en ginder een, Waar ik het land uit raadde. Tot de dag Zonk, nadat ik nog ééns een einder zag. In Um am Fenster Ich sah vom Fenster, wie die Donau floss, sie langsam auf mich zukam rechter Hand und unter mir verschwand. Ihr dunkler Rand, dem sattes Grün zu einer Laube spross, trennt meinen Berg hier vorn, von jenem Schoß des vollen, farbenfrohen goldnen Land; den Äckern, Dorfern, mit Gehölz umpflanzt; Dem blauen Horizont, den ich genoß. Dann kam ein Nebel und die Pracht versinkt. Allein der Strom zu meiner Rechten blinkt. Das Ufer unter mir ein dunkler Wall. Nun goldet's hier und drüben überall kann man das Land nur ahnen. - und der Tag verschwindet wie er zu mir kam, ganz zag. |