31.07.2012, 16:04
.
Zwart nachtgebladert, voorhang van fluweel,
Hangt drukkend zwaar... 'k Wil vluchten, maar hoe zal 'k?
De kruinen staan als op een katafalk
De zwarte pluimen kruivende op hun steel.
Bang klept de stap van 't paard, met ooggespalk
En hartgeklop doorloer ik het struweel,
Waar éven plekt een vlek lantarengeel,
Tot, spokig plots, de weg wordt wit als kalk.
O hier is 't open, hier is 't eind der laan!
In 't fulpen mul zinkt weg de kletterhoef,
Waar, langgelokt, grijsblonde garven staan.
Een zoele wind gaat óm met zacht gezoef,
Als waar 't een klacht der kranke blanke maan,
Hoog boven 't leege veld, zoo eenzaam droef.
Zwart nachtgebladert, voorhang van fluweel,
Hangt drukkend zwaar... 'k Wil vluchten, maar hoe zal 'k?
De kruinen staan als op een katafalk
De zwarte pluimen kruivende op hun steel.
Bang klept de stap van 't paard, met ooggespalk
En hartgeklop doorloer ik het struweel,
Waar éven plekt een vlek lantarengeel,
Tot, spokig plots, de weg wordt wit als kalk.
O hier is 't open, hier is 't eind der laan!
In 't fulpen mul zinkt weg de kletterhoef,
Waar, langgelokt, grijsblonde garven staan.
Een zoele wind gaat óm met zacht gezoef,
Als waar 't een klacht der kranke blanke maan,
Hoog boven 't leege veld, zoo eenzaam droef.