Ik denk altoos aan u, als aan die dromen

[ZaunköniG]

Ik denk altoos aan u, als aan die dromen
Waarin, een gansen, langen, zaalgen nacht,
Een nooit gezien gelaat ons tegenlacht,
Zo onuitspreek’lijk lief, dat, bij het domen

Des bleken uchtens, nog de tranen stromen
Uit halfgelokene ogen, tot we ons zacht
En zwijgend heffen met de stille klacht,
Dat schone dromen niet weerommekomen...

Want alles ligt, in eeuw’gen slaap bevangen,
In de’ eeuw’gen nacht, waarop geen morgen daagt –
En heel dit leven is een wond’re, bange,

Ontzetbre droom, dien eens de nacht weer vaagt –
Maar in dien droom een droom, vol licht en zangen,
Mijn droom, zo zoet begroet, zo zacht geklaagd...