Ik had een ijs-koud Visioen van Leugen,

[ZaunköniG]

Ik had een ijs-koud Visioen van Leugen,
Dat om mij warrelde, één verfoeibren dag,
Dat leefde in 't rond en uit harde oogen zag,
En deed alsof het danste, in kwaad verheugen;

Bloed dronk het, bloed, in on-door-scheidbre teugen, -
Bloed lag op wang en haar, en bloed ook zag
Ik stollen op mij-zelf, in schel geklag....:
O, Doemwaard Beeld van menschen die niet deugen!

O, Mensch, die liegt met oog, met mond, met hand,
Stók-stijf in 't weef-werk van uw slechtheid staande, -

On-mensch, die loerend loenscht naar iedren kant,
Kil-liegend door uw rijkste leven gaande, -

Leugen, zich 't leelijk merk van eigen schand
In 't doffe en glorielooze voorhoofd slaande!