26.09.2010, 07:53
Menschen, ik weet, gij vóelt geen liefde en haat,
Als Ik, die léefde in eenen heldren brand
Van daaglijksch mooi-doen, - om een's andren baat
Mij-zelf betemmend in onberstbren band.
Menschen, ik weet, dat gij mij nooit verstaat,
Al zeg 'k mij-zelf op duizenderlei trant, -
Ach, Ik, die eenzaam drijf naar 't wijde strand
Des Doods, gestooten door der Liefde Haat.
O, gij, die mij wel hoort, maar niet gelooft,
Die mij wel ziet, maar van mijn ziel niets kent
Dan enkle vlokken van wat luchtig schuim, -
Menschen, ik sterf, maar 'k berg mijn wankel hoofd
In donkre wolken van mijn toorn, en zend
Statig de bliksems van mijn trots door 't ruim.
Als Ik, die léefde in eenen heldren brand
Van daaglijksch mooi-doen, - om een's andren baat
Mij-zelf betemmend in onberstbren band.
Menschen, ik weet, dat gij mij nooit verstaat,
Al zeg 'k mij-zelf op duizenderlei trant, -
Ach, Ik, die eenzaam drijf naar 't wijde strand
Des Doods, gestooten door der Liefde Haat.
O, gij, die mij wel hoort, maar niet gelooft,
Die mij wel ziet, maar van mijn ziel niets kent
Dan enkle vlokken van wat luchtig schuim, -
Menschen, ik sterf, maar 'k berg mijn wankel hoofd
In donkre wolken van mijn toorn, en zend
Statig de bliksems van mijn trots door 't ruim.