Gij zijt een bruut en absoluut genieter

[ZaunköniG]

Gij zijt een bruut en absoluut genieter
Van 't heerlijk Leven, waar het zich maar aanbood, -
Maar zoudt gij even willen worden schaamrood
Ondat gij zijt bruut, absoluut verniet'ger

Van al het echte dat naar u zich saamgooit
Tot één groot mensch-zijn, - niet om te verdriet'gen
Uw zwak, klein zelf, maar om u te verniet'gen,
U, mensch, die waart voor elk echt mensch een aanstoot,

Aanstootje afschuwlijk, die uw klein ikje aanhangt
Als één verniet'gend doemen van u zelven.
O gij, die zijt een ijdeltuit afgrijslijk,

Gij gaat u zelf een gruwbren afgrond delven,
Nu 'n Hollandsch volkje niets meer voor u aanvangt
Dan dat het vindt uw houdinkjes vrij prijslijk.