26.09.2010, 09:48
‘Van 't Leven’ is 't gebaar eens duivels, kijkend
Achter zich, arglistig, naar het menschdom, dat hij
Had willen slaan in 't diepst hart, om zich wat vrij
Te maken van elk Mensch-zijn, wat ik lijkend
Weet zijn op Aap-zijn, Gij-zelf, Aap, die grijpend
Naar al 't echt-menschlijk, dacht te zijn Iets rijpend
Op U zelf staands, vervloek'ing, gij, die knijpend
Al 't echt goed gingt op de aard', de Aard' niet begrijpend,
O gij, die niets kondt zijn dan een komeetje,
O wereld, uit een hoogre weerld ontsprongen,
Maar dat niet velen kan het moeder-zonlicht,
Daar ge u zelf kinderlijk waandet voldongen
Planeet te zijn, of Zon-zelf, maar die nu als hond ligt
Bedelend gnieprig om een lekker beetje.
Achter zich, arglistig, naar het menschdom, dat hij
Had willen slaan in 't diepst hart, om zich wat vrij
Te maken van elk Mensch-zijn, wat ik lijkend
Weet zijn op Aap-zijn, Gij-zelf, Aap, die grijpend
Naar al 't echt-menschlijk, dacht te zijn Iets rijpend
Op U zelf staands, vervloek'ing, gij, die knijpend
Al 't echt goed gingt op de aard', de Aard' niet begrijpend,
O gij, die niets kondt zijn dan een komeetje,
O wereld, uit een hoogre weerld ontsprongen,
Maar dat niet velen kan het moeder-zonlicht,
Daar ge u zelf kinderlijk waandet voldongen
Planeet te zijn, of Zon-zelf, maar die nu als hond ligt
Bedelend gnieprig om een lekker beetje.