Sonnetten zijn vol van liefde, dus ik zal

[ZaunköniG]

Sonnetten zijn vol van liefde, dus ik zal
Mijn hoogste liefde ook in sonnetvorm uiten,
Niets weet ik dan die liefde, niets staat buiten
Niets boven haar - zij is mij 't een en 't al.

Zoo liefde zwijge, waar ze in d'enge hal
Van aardschen min de liefste aan 't hart mag sluiten,
Of stijgend, waar gedachte en woorden stuiten
Verstomme voor Gods stillen woordenval....

Daar, waar de liefde liefdes doel verloor,
Of waar de liefde twijfelt aan zichzelven,
Daar spreekt haar stem en vult de luchtgewelven
Met klang en klaagt de hooge heemlen door...

Sonnetten zijn vol liefde en liefsverlangen,
Hoe dieper droefenis, hoe zoeter zangen.