29.07.2012, 13:57
.
Ik dwaalde in 't woud met mijn Erinnering,
Tusschen de wilgen, bij den watersprong.
Daar bond ze me aan twee boomen vast en zong
Slepende zangen zacht en zonderling.
'k Stond als gekruisigd en haar zingen drong
Diep in mijn ziel, tot me elke vreugd verging.
Toen daagde ik trotsch haar uit ter worsteling,
En brak den boei die mij tot luistren dwong.
En met Erinnring streed ik lang en fel,
Tot zij bezweek en, tusschen 't oeverriet,
In 't water stortte met een zwanezang.
Lang bleef zij drijven op de waterwel,
Heksen verdrinken, maar verzinken niet -
En 'k hoor dat zingen toch, mijn leven lang.
Ik dwaalde in 't woud met mijn Erinnering,
Tusschen de wilgen, bij den watersprong.
Daar bond ze me aan twee boomen vast en zong
Slepende zangen zacht en zonderling.
'k Stond als gekruisigd en haar zingen drong
Diep in mijn ziel, tot me elke vreugd verging.
Toen daagde ik trotsch haar uit ter worsteling,
En brak den boei die mij tot luistren dwong.
En met Erinnring streed ik lang en fel,
Tot zij bezweek en, tusschen 't oeverriet,
In 't water stortte met een zwanezang.
Lang bleef zij drijven op de waterwel,
Heksen verdrinken, maar verzinken niet -
En 'k hoor dat zingen toch, mijn leven lang.