Amandelbloei

[ZaunköniG]

.



Al blank in blauw, ál rein- en blijheidsverven,

Amandelbloei omfladderd van kapellen,

Wilt gij dit lichtschuw dichterhart vertellen

Een lentesprookje en 't weer voor 't leven werven?



Verblind dan niet door onmeedogend fellen

Witschitterglans mijn Droomen, zwak van 't zwerven.

Laat de arme vlinders drinken, eer zij sterven,

Roomblanke roosjes, uit uw honingcellen.



Al blank en blauw, zoo zal de Hemel wezen,

Waar zachte dichters eeuwig wonen mogen,

't Gezalfde hart van aardesmart genezen.



Amandelbloei! vul zóó met blank mijn oogen

Dat, blij, ze alom die heilbelofte lezen

In 't hemelblauw waarheen mijn Droomen vlogen.