30.07.2012, 16:25
.
Droef winterboschje, in schraal armzalig bruin
Van droog dood loof aan twijgen zwart van rouw,
De stengeltengre stammen stemmigtrouw
Aan 't vleizacht wijkend blond van stuivend duin!
Eens weeldegroen op hemels vredeblauw,
Voor 't liefdemijmrend meisje een droomentuin,
Voor 't spelend kind een sprookjeswoud - in puin
Vervallen, Zomers donkre weduwvrouw.
Arm eenzaam bosch! hoe komt de winter om?
Verlaten kwijnt ge in somberkillen dag,
Verstijfd in smartgebaar, vertwijflingstom.
Doch éens toch rafelt Winters vaan tot rag
En wenkt van ver de Lente u wellekom,
Met ruischgewuif van zijen Meievlag.
Droef winterboschje, in schraal armzalig bruin
Van droog dood loof aan twijgen zwart van rouw,
De stengeltengre stammen stemmigtrouw
Aan 't vleizacht wijkend blond van stuivend duin!
Eens weeldegroen op hemels vredeblauw,
Voor 't liefdemijmrend meisje een droomentuin,
Voor 't spelend kind een sprookjeswoud - in puin
Vervallen, Zomers donkre weduwvrouw.
Arm eenzaam bosch! hoe komt de winter om?
Verlaten kwijnt ge in somberkillen dag,
Verstijfd in smartgebaar, vertwijflingstom.
Doch éens toch rafelt Winters vaan tot rag
En wenkt van ver de Lente u wellekom,
Met ruischgewuif van zijen Meievlag.