.
Ik strek mijn arme smeekende armen naar de sterren,
Verlangende armen, éenmaal rankende als lianen
Rond leemen afgodsbeelden, die zich goden wanen,
Maar 't eeuwig blauw paleis van d' éenen God versperren.
Onder de lavastroomen van mijn liefdetranen
Bezweken ál die leemen beelden. Uit den verren,
Befloersden hemel zag ik weêr tot mij de sterren,
Door tranendamp, een weg van trillend zilver banen.
Wee mij! ik heb al lang mijn vleugels lam gevlogen.
Zij hangen zwaar en bloed bevlekt hun blanke veêren.
- O sterren! zendt me een engel! breng mij die ten hoogen!
Laat langer niet me op aard mijn les van deemoed leeren!
Aanzie welk zwart moeras mijn voet heeft ingezogen.
O sterren! 'k voel van verre al wind van engelkleêren.
Ik strek mijn arme smeekende armen naar de sterren,
Verlangende armen, éenmaal rankende als lianen
Rond leemen afgodsbeelden, die zich goden wanen,
Maar 't eeuwig blauw paleis van d' éenen God versperren.
Onder de lavastroomen van mijn liefdetranen
Bezweken ál die leemen beelden. Uit den verren,
Befloersden hemel zag ik weêr tot mij de sterren,
Door tranendamp, een weg van trillend zilver banen.
Wee mij! ik heb al lang mijn vleugels lam gevlogen.
Zij hangen zwaar en bloed bevlekt hun blanke veêren.
- O sterren! zendt me een engel! breng mij die ten hoogen!
Laat langer niet me op aard mijn les van deemoed leeren!
Aanzie welk zwart moeras mijn voet heeft ingezogen.
O sterren! 'k voel van verre al wind van engelkleêren.