01.08.2012, 18:12
.
De blaadren zweven, als een breede vlucht
Van gouden vooglen, naar het zilvren meer.
En sneeuwen meeuwen fladdren zachtjes neer,
Als blanke bloemen zonder bladgerucht.
Het stervend woud, in wélbewust verweer,
Verbergt zijn weedom onder kleurgenucht:
Scharlaken laai op blauw-turkooizen lucht,
Oranje vlam en zonnegele vêer.
O gouden woud in klare Octoberpraal!
Mijn oogen drinken heel uw schoonheid in.
Niet schreiend schrijd ik door uw voorportaal
Naar 't zwart paleis van Winter. - Hoog van zin,
Zal 'k wachten kalm, in Winters marmerzaal,
En hoopvol zingen van een nieuw begin.
De blaadren zweven, als een breede vlucht
Van gouden vooglen, naar het zilvren meer.
En sneeuwen meeuwen fladdren zachtjes neer,
Als blanke bloemen zonder bladgerucht.
Het stervend woud, in wélbewust verweer,
Verbergt zijn weedom onder kleurgenucht:
Scharlaken laai op blauw-turkooizen lucht,
Oranje vlam en zonnegele vêer.
O gouden woud in klare Octoberpraal!
Mijn oogen drinken heel uw schoonheid in.
Niet schreiend schrijd ik door uw voorportaal
Naar 't zwart paleis van Winter. - Hoog van zin,
Zal 'k wachten kalm, in Winters marmerzaal,
En hoopvol zingen van een nieuw begin.