01.08.2012, 18:25
.
Het matte zilver der beslagen ruiten,
IJlfijn belijnd door tulle bladerranken,
Laat nog alleen den bleeken spiegel blanken
En sluit den droeven lenteschemer buiten.
Nu kwijnen ál de kleuren, ál de klanken,
Die helgekleede schelgekeelde guiten.
Gelaten-kalm, wil slaap hun de oogen sluiten,
Sluimren zij in, als moede grijze kranken.
De spiegel heeft mijn oogen ingezogen -
Ik wacht, of ik mijn wezen kón doorgronden...
Tot ik ontzet terugdeins voor mijn oogen.
Ik voel de Sphinx, met klauwen klaar tot wonden,
Ik hoor haar loklach... Hoon zoo niet mijn pogen! -
Mijn raadselwoord, ik heb het nooit gevonden.
Het matte zilver der beslagen ruiten,
IJlfijn belijnd door tulle bladerranken,
Laat nog alleen den bleeken spiegel blanken
En sluit den droeven lenteschemer buiten.
Nu kwijnen ál de kleuren, ál de klanken,
Die helgekleede schelgekeelde guiten.
Gelaten-kalm, wil slaap hun de oogen sluiten,
Sluimren zij in, als moede grijze kranken.
De spiegel heeft mijn oogen ingezogen -
Ik wacht, of ik mijn wezen kón doorgronden...
Tot ik ontzet terugdeins voor mijn oogen.
Ik voel de Sphinx, met klauwen klaar tot wonden,
Ik hoor haar loklach... Hoon zoo niet mijn pogen! -
Mijn raadselwoord, ik heb het nooit gevonden.