Vonnis

[ZaunköniG]

.

O Ziel! mijn Ziel, hebt gij dat wél gehoord,

Hoe klonk uw vonnis uit den mond der wijzen?

O sterven moet ge om nooit meer te verrijzen,

Wen straks de Dood dit kranke lijf vermoordt.



Doet u die doodsstraf voor uw trots niet ijzen?

Verroert ge u niet en vindt geen enkel woord,

Dat, als een kluis van kaarten wrak geschoord,

Doe storte' in puin 't gebouw van hun bewijzen?



Ziel, slaapt ge? - O Ziel! waar bleef uw levenswil?

Als éen, veroordeeld tot geweldig sterven,

Van schrik bezweken in den kerker stil,

Liet ge u vermoorden door een woord? - Uw verven

Zijn veeg, uw vleuglen zijn verlamd. O 'k gil

Het uit, laat gij me alleen door 't leven zwerven.