Beklaagt gij mij, beklaag ik u wel meest

[ZaunköniG]

Beklaagt gij mij, beklaag ik u wel meest,

Schim, die in 't Rijk der Schimmen vondt geen rust,

Schipbreukling van den Dood, wien nog de kust

Van 't Leven lokt, o lichaamlooze geest?



O zwervend dwaallicht, dat geen bede bluscht!

'k Ben niet voor u, doch voor mijzelf bevreesd.

Zal zoo mijn ziel, onzeker en bedeesd,

Op aarde zoeken wie haar vrede-kust?



Uw ijzige adem huivert door 't vertrek,

Grafkelderkil - O voel, mijn hart is warm.

Ik geef u gloed van levend bloed. - Gelek

Van tranen lijkt me uw vragend kloppen, arm

Droef zoekend wezen, voel hoe 'k naar u strek

Mijn liefde, o voel hoe 'k weenend mij erbarm!