03.08.2012, 09:34
Ik heb de liefde van mijn lief verloren.
Een drieste vrouw heeft me uit zijn hart verdrongen,
Mijn laatgevonden lief, zoo blij bezongen,
Mijn lief, die mij voor eeuwig had verkoren.
De zomerboomen met hun bladertongen,
Met ál zijn halmen 't winddoorsuizeld koren,
Zij ruischen 't mij in de angstvol luistrende ooren,
Zóo dat ik wel tot hooren ben gedwongen.
En daavrend dreunt, in 't rhythme van de raderen,
Bij elke wenteling der spoortrein-wielen,
Dat droef refrein en, jagend door mijn aderen,
Zingt zoo mijn bloed, dat wil mijn vleesch vernielen.
En honend hoor ik 't fluistren mijn verraderen. -
O 'k zal 't nog hooren in het Land der Zielen.
Een drieste vrouw heeft me uit zijn hart verdrongen,
Mijn laatgevonden lief, zoo blij bezongen,
Mijn lief, die mij voor eeuwig had verkoren.
De zomerboomen met hun bladertongen,
Met ál zijn halmen 't winddoorsuizeld koren,
Zij ruischen 't mij in de angstvol luistrende ooren,
Zóo dat ik wel tot hooren ben gedwongen.
En daavrend dreunt, in 't rhythme van de raderen,
Bij elke wenteling der spoortrein-wielen,
Dat droef refrein en, jagend door mijn aderen,
Zingt zoo mijn bloed, dat wil mijn vleesch vernielen.
En honend hoor ik 't fluistren mijn verraderen. -
O 'k zal 't nog hooren in het Land der Zielen.