03.08.2012, 15:03
Hoe smeulde uw haat, bedolven onder asch
Van blankfluweelen broederkalmte-schijn!
Hoe, onder de aschlaag voelend gloed en pijn,
Waande ik dat vuur geen haat, maar liefde was!
En argloos hoopvol als een maagdelijn,
Troostte ik mijn ziel: - ‘Eén zucht van liefde en ras
Verstuift die asch, versmelt die hitte als was
En héel de woning zal vol vreugde zijn’.
Doch soms, terwijl ik droomend beidde, schoot
Uw haat een vlam zóo fel van hellerood,
Dat vrees voor d'eigen haard mijn ziel beving.
Tot plots de vlammen laaiden, wijd en zijd
En 'k zag de woning héel in asch geleid,
Waar éens gij me inleidde als uw lievling.
Van blankfluweelen broederkalmte-schijn!
Hoe, onder de aschlaag voelend gloed en pijn,
Waande ik dat vuur geen haat, maar liefde was!
En argloos hoopvol als een maagdelijn,
Troostte ik mijn ziel: - ‘Eén zucht van liefde en ras
Verstuift die asch, versmelt die hitte als was
En héel de woning zal vol vreugde zijn’.
Doch soms, terwijl ik droomend beidde, schoot
Uw haat een vlam zóo fel van hellerood,
Dat vrees voor d'eigen haard mijn ziel beving.
Tot plots de vlammen laaiden, wijd en zijd
En 'k zag de woning héel in asch geleid,
Waar éens gij me inleidde als uw lievling.