03.08.2012, 15:06
Ach! had je stil, met vaderlijk vermaan,
Je sterke hand, die booze pijn verdooft,
Beschermend kalm geleid mij op het hoofd
En zacht gezeid welk kwaad ik had gedaan,
Terwijl ik schreide om liefde mij beloofd,
Als 't koppig kindje krijtende om de maan,
Mijn arme lief, 'k was toch wel heengegaan,
Maar 'k wist waarom ik werd van heil beroofd.
Nu lijkt mij eenzaamheid te zware straf
Voor kleine zonde, niet mijn ziel bewust.
Wel weende ik veel en 'k weet, dat leek je laf,
Doch wie deed zóo mij weenen? - Ongekust
Weenen mijn oogen tot mijn eenzaam graf
En mijn verschrikte liefde vindt geen rust.
Je sterke hand, die booze pijn verdooft,
Beschermend kalm geleid mij op het hoofd
En zacht gezeid welk kwaad ik had gedaan,
Terwijl ik schreide om liefde mij beloofd,
Als 't koppig kindje krijtende om de maan,
Mijn arme lief, 'k was toch wel heengegaan,
Maar 'k wist waarom ik werd van heil beroofd.
Nu lijkt mij eenzaamheid te zware straf
Voor kleine zonde, niet mijn ziel bewust.
Wel weende ik veel en 'k weet, dat leek je laf,
Doch wie deed zóo mij weenen? - Ongekust
Weenen mijn oogen tot mijn eenzaam graf
En mijn verschrikte liefde vindt geen rust.