03.08.2012, 15:15
.
O treurende Aard! leg áf uw kleed van rouw
En wisch de tranen van uw droef gelaat.
Sla óm het groen en bloembestikt gewaad,
Dat Lente al weefde op hemel-weefgetouw.
Met rozemantel wuift de Dageraad
De wolken weg en 't somber nevelgrauw.
Neen, ween niet langer als een weduwvrouw,
Die weelde en hoop voor eeuwig varen laat.
Als liefdezucht al zoelt de lentewind,
Als liefdetranen vloeit de regen lauw.
En na den regen zet een hemelkind
De poorten open van het hemelblauw.
Dan lacht de Zon weer, die u wedervindt:
- ‘Ik breng u liefde, ik blijf u eeuwig trouw.’
O treurende Aard! leg áf uw kleed van rouw
En wisch de tranen van uw droef gelaat.
Sla óm het groen en bloembestikt gewaad,
Dat Lente al weefde op hemel-weefgetouw.
Met rozemantel wuift de Dageraad
De wolken weg en 't somber nevelgrauw.
Neen, ween niet langer als een weduwvrouw,
Die weelde en hoop voor eeuwig varen laat.
Als liefdezucht al zoelt de lentewind,
Als liefdetranen vloeit de regen lauw.
En na den regen zet een hemelkind
De poorten open van het hemelblauw.
Dan lacht de Zon weer, die u wedervindt:
- ‘Ik breng u liefde, ik blijf u eeuwig trouw.’