03.08.2012, 15:23
.
Moe lag ik aan den wegezoom te weenen
En kón niet verder. - Plots kwam Liefde en vroeg:
- ‘Zal ik u dragen over 't leven henen?’
Terwijl zij vleiend de armen rond mij sloeg.
Zij lichtte me op tot waar de sterren schenen,
Doch de arme Liefde had geen kracht genoeg.
Zij liet mij los - verpletterd, op de steenen
Liet mij zij vallen, die ze in de armen droeg.
Ik lig te sterven op de kille steenen.
Mijn hart vol heimwee laat mij rust noch duur.
Niets kan het meer dan bloeden nog en weenen
En droef verlangen naar 't bestarnd azuur. -
Waarom sloeg Liefde de armen rond mij henen?
Ik moet haar vloeken in mijn stervensuur.
Moe lag ik aan den wegezoom te weenen
En kón niet verder. - Plots kwam Liefde en vroeg:
- ‘Zal ik u dragen over 't leven henen?’
Terwijl zij vleiend de armen rond mij sloeg.
Zij lichtte me op tot waar de sterren schenen,
Doch de arme Liefde had geen kracht genoeg.
Zij liet mij los - verpletterd, op de steenen
Liet mij zij vallen, die ze in de armen droeg.
Ik lig te sterven op de kille steenen.
Mijn hart vol heimwee laat mij rust noch duur.
Niets kan het meer dan bloeden nog en weenen
En droef verlangen naar 't bestarnd azuur. -
Waarom sloeg Liefde de armen rond mij henen?
Ik moet haar vloeken in mijn stervensuur.