03.08.2012, 15:22
.
Mijn liefste had mijn naam, die hem moest heilig wezen,
Geschreven op de sneeuw van 't blanke woudepad.
Zoo kon in koude sneeuw elk oog mijn naam daar lezen,
Terwijl hem elke voet bezoedelde en vertrad.
En 't was de naam der vrouw voor eeuwig uitgelezen,
Wie hij, in liefde-extase, om liefde-weelde bad.
Deed niet dat wreede spel prophetisch mij al vreezen
Dat hij, die schreef mijn naam in sneeuw, mijn naam vergat?
En plots, terwijl ik dwaal door lanen, lang vermeden,
Erinneringenvol gelijk 't verloren Eden,
Hervind ik lentegroen die blanke winterlaan.
Een siddering van smart doorhuivert mij de leden.
Hier schreef mijn lief mijn naam, hier werd mijn naam vertreden.
Hier moest mijn liefdeheil gelijk de sneeuw vergaan.
Mijn liefste had mijn naam, die hem moest heilig wezen,
Geschreven op de sneeuw van 't blanke woudepad.
Zoo kon in koude sneeuw elk oog mijn naam daar lezen,
Terwijl hem elke voet bezoedelde en vertrad.
En 't was de naam der vrouw voor eeuwig uitgelezen,
Wie hij, in liefde-extase, om liefde-weelde bad.
Deed niet dat wreede spel prophetisch mij al vreezen
Dat hij, die schreef mijn naam in sneeuw, mijn naam vergat?
En plots, terwijl ik dwaal door lanen, lang vermeden,
Erinneringenvol gelijk 't verloren Eden,
Hervind ik lentegroen die blanke winterlaan.
Een siddering van smart doorhuivert mij de leden.
Hier schreef mijn lief mijn naam, hier werd mijn naam vertreden.
Hier moest mijn liefdeheil gelijk de sneeuw vergaan.